باقلوای پسته خندان موجب ازدواج دو فرد شد

فکر نمی‌کنم کسی واقعاً بداند کجا اختراع شده است یا واقعاً چه کسی می‌تواند ادعای مالکیت آن را داشته باشد.

اما می‌دانم که هر دو کشور سنت‌های قوی باقلوا دارند که حتی در داخل کشور از مکانی به مکان دیگر متفاوت است.

بنابراین من می دانم که در اینجا تا حدودی تعمیم می دهم و می گویم که باقلوای یونانی از عسل، گردو و دارچین استفاده می کند، در حالی که باقلوای ترکی از شربت شکر، پسته و آب لیمو بدون افزودن ادویه یا طعم های دیگر استفاده می کند.

باقلوای پسته خندان به دلیل دارا بودن پسته از خواص فراوانی برخوردار است.

باقلوای خوب شیرین است، اما خیس کننده نیست، و مرطوب است، اما خیس نیست، صرف نظر از اینکه از کجا آمده است (اگرچه من فکر می کنم که باقلوای ترکی معمولاً در تجربه من مرطوب تر از باقلوای یونانی است).

در نحوه برش و ارائه باقلوا نیز تفاوت هایی وجود دارد، اما برای ساده نگه داشتن موارد، اجازه دهید به تمایزاتی که قبلاً گفته ام ادامه دهیم. خوبه؟

تصویری از تابه ای پر از باقلوای اصیل ترکی که با پسته و بدون عسل درست شده است.
باقلوا پسته
وقتی صحبت از باقلوای ترکی می شود، به شدت احساس می کنم که پسته راهی است. من فقط طعم و رنگ سبز پر جنب و جوش آنها را دوست دارم که بسیار متفاوت از آجیل های دیگر است!

مطمئناً در بعضی جاها در ترکیه از بادام یا ترکیبی از پسته و گردو استفاده می‌شود، اما با توجه به آنچه که من دیده‌ام و خوانده‌ام، واقعاً به نظر می‌رسد که اگر می‌خواهید باقلوای اصیل ترکی درست کنید، باقلوای پسته کلاسیک بهترین راه است.

باقلوای ترکی نیز از این نظر منحصر به فرد است که از هیچ عسلی به عنوان شیرین کننده یا طعم دهنده استفاده نمی کند. در عوض، یک شربت غلیظ از چیزی جز شکر، آب و کمی آب لیمو درست می‌شود که هم طعم می‌افزاید و هم به جلوگیری از کریستال شدن شکر کمک می‌کند.

تصویر چهار مربع باقلوای پسته ترکی با شربت شکر شیرین.
اما در کنار این دو تمایز عمده، باقلوای هر دو کشور مشابه است. این از خمیر نازک فیلو درست می شود که در یک ظرف پخت بزرگ یک ورق می چینند و کره ذوب شده شفاف شده را بین هر ورق برس می زنند تا بافت پوسته پوسته متمایزی ایجاد کند که باقلوا به آن معروف است.